του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη,
Μετά τη λήξη της υπουργικής θητείας του Βασίλη Κοντογιαννόπουλου κάπου εκεί στις αρχές του 1991 όταν και δολοφονήθηκε ο Νίκος Τεμπονέρας από τους Κένταυρους της Ν.Δ ακουγόταν στις πορείες το σύνθημα: «Φάγαμε τον Μπίλλυ που ήταν κυριλέ, τώρα το μενού μας έχει και σουφλέ», εννοώντας τον Γιώργο Σουφλιά που διαδέχτηκε τον Κοντογιαννόπουλο και απέσυρε φυσικά το νόμο που είχε προκαλέσει την οργή μαθητών, φοιτητών αλλά και όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Στη συνέχεια το μενού εμπλουτίστηκε με τα ονόματα πολλών υπουργών που πίστεψαν πως θα μπορέσουν να εγκαθιδρύσουν το άδικο στο χώρο της εκπαίδευσης.
Μη χάνετε λοιπόν την ψυχραιμίας σας εκεί στο Υπουργείο Παιδείας. Ρωτήστε και τους προηγούμενους. Πέρασαν 41 χρόνια όπως ομολογείτε κλαψουρίζοντας και κανένας από τους προκατόχους σας δεν κατάφερε να επιβάλλει την αξιολόγηση στα σχολεία.
Θα περάσουν άλλα τόσα και ακόμα περισσότερα και όσα χρειαστεί μέχρι να το πάρετε απόφαση πως δεν θα τα καταφέρετε και μέχρι όλη η κοινωνία να καταλάβει τις πραγματικές σας προθέσεις.
Τα σχολεία δεν είναι τσιφλίκια σας, για να κάνετε όνειρα μετατροπής τους σε ιδιωτικά μαγαζιά. Τα σχολεία ανήκουν στους εργαζόμενους και στα παιδιά τους.
Εσείς δεν ανήκετε σ’ αυτούς. Εσείς δεν νοιάζεστε ούτε για τους εργαζόμενους ούτε για τα παιδιά τους. Όσοι είμαστε στα σχολεία το ξέρουμε καλά γιατί το ζούμε.
Εσείς αφήνετε τα σχολεία χωρίς εκπαιδευτικούς μέχρι τα Χριστούγεννα και μετά ζητάτε να βγει η ύλη χωρίς να σας νοιάζει το πώς. Κλείνετε τα σχολεία στη βροχή για να μην πλημμυρίσουν, τα κλείνετε στο χιόνι γιατί δεν είστε άξιοι να τα κρατήσετε ανοιχτά αφού έχετε διαλύσει με τις πολιτικές σας όλες τις δημόσιες υποστηρικτικές δομές.
Και σα να μην έφτανε αυτό, πέφτουν και τα ταβάνια στα κεφάλια μαθητών και καθηγητών όπως έγινε πρόσφατα στο 1ο Λύκειο Νέας Ιωνίας Αττικής το οποίο, κατά τα άλλα, αναβαθμίζεται ενεργειακά.
Εσείς πανηγυρίζετε ακόμη και με το πρόσφατο φιάσκο της τηλε-δηθεν-εκπαίδευσης με αφορμή την Μπάρμπαρα. Σας φτύνουν οι πάντες και καμώνεστε στα κανάλια πως ψιχαλίζει. Από τους μαθητές του Νηπιαγωγείου μέχρι αυτούς του Λυκείου σας έστειλαν μήνυμα απαξίωσης της εξ αποστάσεως κι εσείς κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε.
Εμείς είμαστε οι ίδιοι εργαζόμενοι μέσα στις τάξεις και στα προαύλια των σχολείων, εκεί που ζουν, αναπνέουν και αγωνιούν οι μαθητές. Δεν είμαστε με ημερομηνία λήξεως, δεν εξοφλούμε γραμμάτια, δεν είμαστε σε διατεταγμένη τηλεοπτική υπηρεσία, δεν βρεθήκαμε στα σχολεία με κάποια από τα ρουσφέτια σας, ούτε με ραβασάκια βουλευτών σας. Το προσπαθείτε κι αυτό αλλά μάταια.
Εμείς δεν υπηρετούμε οικονομικά συμφέροντα που θέλουν τους μαθητές πελάτες ,τους εκπαιδευτικούς δούλους και την κοινωνία αλυσοδεμένη στις αχόρταγες ορέξεις τους για όλο και περισσότερα κέρδη. Υπηρετούμε μόνο τη δημόσια, καθολική και δωρεάν εκπαίδευση. Τίποτα λιγότερο.
Σκυλιάσατε που δεν προχωράει το τερατούργημα της αξιολόγησης ούτε καν στα χαρτιά. Και προσπαθείτε με απειλές, με εκβιασμούς και τρομοκρατία να μας την επιβάλλετε.
Μα πού είναι οι καλοί σας τρόποι; Μας πώς είναι δυνατόν να θυμώνετε; Τι παράδειγμα θα πάρουν οι μαθητές μας από τις μεθόδους εκφοβισμού που χρησιμοποιείτε; Θα περίμενε κανείς από εσάς να λαμβάνετε σοβαρά υπόψη σας την πλειοψηφία του κλάδου των εκπαιδευτικών που με ποσοστά της τάξης του 90% απέρριψε τη συμμετοχή του στις διαδικασίες της αξιολόγησης.
Το ξεχάσατε; Εσείς που κυβερνάτε, όπως και οι προηγούμενοι από σας, με το 40% του 60% του εκλογικού σώματος; Κυβερνάτε με 24% και αγνοείτε την καθολική απόρριψη των ολέθριων επιδιώξεών σας;
Κάνετε όπως οι τρεις κυβερνητικές συνδικαλιστικές παρατάξεις που πριν τις εκλογές των αιρετών για τα υπηρεσιακά συμβούλια δήλωναν υποστηρικτές της αντιπροσωπευτικότητας και μετά δέχτηκαν να παραμείνουν στις ζεστές τους θέσεις παρόλο που το ποσοστό συμμετοχής ήταν…30%.
Απειλείτε με πειθαρχικά τους εκπαιδευτικούς που θα τολμήσουν να αντισταθούν ενώ οι πρώτοι που θα έπρεπε να περάσουν «πειθαρχικά» είστε εσείς οι ίδιοι ως άκρως επικίνδυνοι για τη δημόσια εκπαίδευση.
Ψάχνετε τρόπους να κάνετε όσο γίνεται καλύτερα τη «δουλειά» σας.
Κι εμείς πάλι, θα βρούμε τρόπους να σας εμποδίσουμε. Έχουμε και γνώση και εμπειρία και φαντασία και θέληση. Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, και είμαστε οι πολλοί και είμαστε και ενωμένοι στο να μην επιτρέψουμε τους νεοεπιθεωρητές να ξαναμπούν στις αίθουσες ως αξιολογητές. Η θέση τους είναι στις πολυθρόνες τους πίσω από τα γραφεία τους.
