της Σοφίας Στεφανίδου,
Στις 20/9/2023, 10 μέρες μετά την καταστροφή στη Θεσσαλία, οι Διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Αιτωλοακαρνανίας συναντήθηκαν με τον Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Εικάζεται, εκ του αποτελέσματος, ότι θέμα της συνάντησης αποτέλεσε η τραγική οικονομική και κοινωνική κατάσταση μαθητών/τριών και των οικογενειών τους που έχει ως αποτέλεσμα πολλοί εξ αυτών να μην έχουν ούτε ένα πιάτο φαḯ! Μεταξύ άλλων συμφώνησαν :
Να οριστεί εντεταλμένος κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως σε κάθε σχολική μονάδα Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για θέματα υποσιτισμού των μαθητών και για άλλα θέματα στήριξης των μαθητών. Να υπάρξει συνεργασία της Ιεράς Μητροπόλεως και των δύο Διευθύνσεων, ώστε να κοινοποιηθεί στους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων όλων των Σχολείων το πρόγραμμα των Σχολών Γονέων της πρώτης. Να πραγματοποιηθεί ο καθιερωμένος εορτασμός των Αγίων Τριών Ιεραρχών, με τέλεση θείας λειτουργίας υπέρ υγείας των εκπαιδευτικών και των μαθητών και ιερό μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των κεκοιμημένων εκπαιδευτικών…Να στηριχθεί και να ενισχυθεί η προσπάθεια του Κοινωνικού Φροντιστηρίου της Μητρόπολης.
Ο κυνισμός και η υποκρισία δεν έχουν όρια!
Γιατί είναι ακριβώς το κράτος και οι κυβερνήσεις με τις πολιτικές τους που ωθούν παιδιά και οικογένειες σε οριακές καταστάσεις. Οι πρόσφατες καταστροφές, από τις πυρκαγιές σε όλη τη χώρα (από τη Ρόδο ως την Κέρκυρα, τον Έβρο ως την Αττική), ως τις πλημμύρες στη Θεσσαλία ήταν απλά το αποκορύφωμα μιας πολιτικής που δεν υπολογίζει τις κοινωνικές ανάγκες, αλλά τα κέρδη των εταιρειών, που παραδίδει το φυσικό πλούτο της πατρίδας στους επενδυτές της ενέργειας και των κατασκευών, που κινείται στο τρίπτυχο: “βγάλτε τα πέρα μόνοι σας (ατομική ευθύνη)- ιδιωτικοποίηση (όλα για το κεφάλαιο)- “σφίξτε και άλλο το ζωνάρι” (λιτότητα).
Πόσο πια;
Οι διαδοχικές κρίσεις (οικονομική , υγειονομική, ενεργειακή), ο πόλεμος αποτέλεσαν το άλλοθι για να λεηλατηθεί το εργατικό εισόδημα, μαζί με κάθε εργασιακό δικαίωμα, να διαλύονται κοινωνικές δομές, “ο μήνας να μην βγαίνει”, οι αντοχές να στερεύουν, η δυστυχία να απλώνεται. Αυτό το εκρηκτικό μείγμα οργής και απελπισίας μέσα στην κοινωνία, το χειρίστηκαν , ομολογουμένως, αριστοτεχνικά. Αφού όλοι μαζί- κυβέρνηση και αντιπολίτευση, έπεισαν τον κόσμο ότι “δεν υπάρχει εναλλακτική”, θα έπρεπε να αρκεστεί στα ψίχουλα του παραγόμενου πλούτου που πήραν τη μορφή κάθε είδους pass και έκτακτων “μέτρων ανακούφισης”. Έτσι, η οργή και η απελπισία εκτονώθηκε και η “σταθερότητα” νίκησε, πρόσκαιρα! Ο κόσμος φάνηκε να αρκείται στα αποφάγια της λείας που του μοιράζουν ή του τάζουν οι καλοζωισμένοι συνδαιτημόνες της εξουσίας, πολιτικής και οικονομικής!
Και ξαφνικά, ήρθε η καταστροφή της Θεσσαλίας! Αναβάλλεται η επίσκεψη του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, ώστε τα κονκλάβια να συνεδριάσουν. Ποιο είναι το πόρισμα; “Τα προβλήματα έρχονται από το βαθύ παρελθόν”, είπε ο πρωθυπουργός, ευθύνονται, βέβαια, κάποιοι, κάπου, κάποτε που έκαναν κάποια “λάθη”, ευθύνεται το “πρωτοφανές καιρικό φαινόμενο”, για να καταλήξει ότι “όλοι πρέπει να βάλουμε πλάτη” και η Θεσσαλία πρέπει να “ανασυγκροτηθεί παραγωγικά ”! Για άλλη μια φορά, οι φτωχοί θα μοιραστούν τη φτώχεια τους, ενώ η καταστροφή γίνεται “ευκαιρία”-όπως πριν η κρίση- για να ενισχυθούν και να επιδοτηθούν οι κάθε είδους επενδυτές ενέργειας, κατασκευών κ.α. Όλοι, λοιπόν, δεν βάζουν πλάτη! Όύτε οι βιομήχανοι, ούτε οι εφοπλιστές, ούτε οι μεγαλοεπιχειρηματίες, ούτε, όμως και η Εκκλησία. Τα κέρδη και τα προνόμια των οποίων είναι ιερά και όσια και δεν πρέπει να θίγονται…
Γιατί, αν η Εκκλησία που προβάλλεται ως η δύναμη που θα “σώσει” το λαό από την πείνα, την αμάθεια και την κοινωνική διάλυση, θέλει τα παιδιά και οι οικογένειες να έχουν ψωμί να φάνε, τότε να μοιράσει την τεράστια γαιοκτησία της στις οικογένειες, για να έχουν τα μέσα να καλλιεργήσουν και να ζήσουν.
Αν θέλει τα παιδιά να έχουν δασκάλους και να μην χρειάζονται φροντιστήρια, να μισθοδοτεί η ίδια τους ιερείς της και στη θέση τους να προσληφθούν δάσκαλοι.
Αν θέλει να υπάρχουν κοινωνικές δομές στήριξης και προστασίας να παραχωρήσει την εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία για κοινωφελή χρήση .
Αν θέλει να ενισχυθεί η δημόσια, δωρεάν υγεία, ασφάλιση και πρόνοια να αποδεχτεί την κατάργηση όλων των επιδοτήσεων, επιχορηγήσεων και των προκλητικών φοροαπαλλαγών στην ίδια και σε όλες τις εκκλησιαστικές και θρησκευτικές οργανώσεις (Μ.Κ.Ο. κ.ά.).
Αν θέλει οι άνθρωποι να έχουν αξιοπρέπεια, να ζουν απελευθερωμένοι, πρώτα και κύρια, από το βάρος της ανάγκης της επιβίωσης , να συνταχθεί με τους αγώνες για λιγότερη δουλειά-δουλειά για όλους, να απαλλοτριωθεί ο τεράστιος πλούτος των πλούσιων και ισχυρών.
Αλλιώς, όπως και οι άλλοι πυλώνες της εξουσία, τους διαπαιδαγωγεί να γίνονται επαίτες και λειτουργεί ως ο άλλος εταίρος της κοινωνικής σταθερότητας.
Αφήνεται ασχολίαστο το “περί υγείας” των εκπαιδευτικών που αναγκάζονται να τελούν το έργο τους σε τμήματα των 25 και πλέον μαθητών, υπό καθεστώς εκβιασμών, απειλών και συνεχούς διοικητικής πίεσης και εποπτείας, περιπλανώμενοι από τόπο σε τόπο, μακριά από τις οικογένειές τους. Και όλα αυτά μέχρι τα 67, πράγμα που, βέβαια, δικαιολογεί το “περί αναπαύσεως”!
Τέλος, είναι άξιο σχολιασμού και ένα ακόμη σημείο της προαναφερθείσας συμφωνίας, αυτό της συνέχισης “και στο νέο εκπαιδευτικό έτος Υποδειγματικών Θείων Λειτουργιών (δηλαδή κατήχηση – στρατολόγηση!) για όσα Σχολεία επιθυμούν, ώστε να μπορούν οι μαθητές, με την κατάλληλη επεξήγηση, να κατανοούν και να συμμετέχουν συνειδητά στην Θεία Λατρεία της Εκκλησίας μας”. Η στενή σύνδεση του περιεχομένου της εκπαίδευσης με το επίσημο θρησκευτικό δόγμα έχει μακρύ ιστορικό παρελθόν. Αποτυπώνεται ακόμα και στον τίτλο του αρμόδιου Υπουργείου “Παιδείας και Θρησκευμάτων”, στο αναλυτικό πρόγραμμα όπου τα Θρησκευτικά είναι το μοναδικό μάθημα που διδάσκονται ανελλιπώς οι μαθητές/τριες από την Γ΄Δημοτικού ως την Γ΄Λυκείου, όταν επιστημονικά αντικείμενα, όπως η Χημεία, η Βιολογία, οι Κοινωνικές και Πολιτικές Επιστήμες, είτε έχουν περιοριστεί δραματικά, διδάσκονται αποσπασματικά (βλ. εργαστήρια δεξιοτήτων), είτε έχουν εξοβελιστεί εντελώς. Είναι προφανές ότι η πολιτική εξουσία δεν ενδιαφέρεται οι μαθητές/τριες να αποκτήσουν επιστημονική θεώρηση εξέλιξης του κόσμου, της κοινωνίας και του ανθρώπου, ορθολογιστικό τρόπο σκέψης, κοινωνική και πολιτική συνείδηση. Το αντίθετο! Γι’αυτό, το “νέο ψηφιακό σχολείο” που επαγγέλλεται ο νέος Υπουργός Παιδείας, θα έχει μεν διαδραστικούς πίνακες και κιτ ρομποτικής, αλλά θα βρίθει σκοταδιστικών και ανορθολογικών αντιλήψεων, όπως αυτές που επιδιώχθηκε να προβληθούν ευρέως με το Συνέδριο Γονιμότητας, υπό την αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας και τη συμμετοχή μεγάλου αριθμού ιεραρχών. Στο επίσημο σποτ του οποίου μια γυναίκα που έχει κλείσει τα 40 απολογείται στον εαυτό της και στην κοινωνία για το γεγονός ότι επένδυσε στην εκπαίδευσή της και την καριέρα της αντί να κάνει οικογένεια!!
Καταλήγοντας, είναι γνωστό ότι η Εκκλησία πραγματοποιεί τέτοιες δράσεις στο δικό της χώρο. Τί έρχεται, λοιπόν, να υπηρετήσει η παρέμβασή της μέσα στη δημόσια εκπαίδευσης; Με την απόφαση της Διοίκησης Α/θμιας και Β/θμιας Αιτωλοακαρνανίας φαίνεται να επιδιώκουν την ακόμη μεγαλύτερη παρέμβαση της Εκκλησίας στο περιεχόμενο και τη λειτουργία της εκπαίδευσης, υπηρετώντας, εντέλλει, την “κοινωνική σταθεροποίηση” και αναπαραγωγή της κυρίαρχης ιδεολογίας και πολιτικής. Η εκκλησία με τη φιλανθρωπία και την κατήχηση υπηρετεί διπλό στόχο, από τη μια, την εδραίωση της κοινωνικής σταθερότητας και αναπαραγωγής της κυρίαρχης ιδεολογίας, από την άλλη, την ενίσχυση του δικού της ιδιαίτερου χώρου σε ανθρώπινο δυναμικό.
