Της Βιολέτας Πατέλη,
Ο χάρτης του τρόμου των κερδών και της υπερεκμετάλλευσης που θέλει να αλλάξει την τοπιογραφία της Ελλάδας με ολέθρια αποτελέσματα βρίσκει σθεναρές αντιστάσεις με καθολικώς αναγνωρίσιμα αιτήματα. Των Ελλήνων οι κοινότητες και οι συλλογικότητες φτιάχνουν άλλο γαλαξία για την υπεράσπιση του τόπου, του κλίματος, του πολιτισμού, της φύσης. Αγωνίζονται για την ελευθερία!
ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΝΕΡΑ! Στους Σταγιάτες που βρίσκονται στους νοτιοδυτικούς πρόποδες του Πηλίου οι κάτοικοι δεν αντιμετωπίζουν ευκαιριακά ή επετειακά το νερό ως κοινό αγαθό. Αγωνίζονται καθημερινά εδώ και 17 χρόνια εναντίον της ιδιωτικοποίησης του μαζί με τις υπόλοιπες ορεινές κοινότητες του Δήμου. Κατάφεραν να ανατρέψουν τα σχέδια της ιδιωτικοποίησης της Κρύας Βρύσης και του αρδευτικού δικτύου καθώς και την ιδιωτικοποίηση του Βιολογικού Καθαρισμού των υγρών αποβλήτων. Όπως συμβαίνει παγκόσμια, στο πλαίσιο της εκμετάλλευσης και της εμπορευματοποίησης των φυσικών αγαθών, τόσο η κρατική όσο και η τοπική εξουσία ασκούν κατασταλτικές πολιτικές στις τοπικές κοινωνίες που αντιστέκονται, μια και τα οικονομικά συμφέροντα που εξυπηρετούν είναι μεγάλα.
ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΒΟΥΝΑ! Στις πιο περήφανες οροσειρές μας, στις πιο ονειρεμένες ερημονησίδες μας, στα πιο γοητευτικά σημεία των κατοικημένων νησιών μας, στα γνωστά για την άγρια ομορφιά τους ακρωτήριά μας, εκεί όπου η ομορφιά ξεχειλίζει και η ιστορία καταδεικνύει τις αρχέγονες μνήμες μας, ξεφυτρώνουν ανεμογεννήτριες και μέρη παρθένα μετατρέπονται σε βιομηχανικές ζώνες.
Ελεύθερα Βουνά χωρίς αιολικά ! Συλλογικότητες και κινήματα ενώνουν τη φωνή τους για να φωνάξουν ότι η χλωρίδα, η πανίδα, τα παραδοσιακά μονοπάτια, οι ανεξερεύνητες αρχαιολογικές θέσεις, θα χαθούν κάτω από το βάρος των βίαιων επεμβάσεων, της οπτικής και ηχητικής ρύπανσης. Αντιτάσσονται στην καταστροφή του πολύτιμου ορεινού μας όγκου, στη λεηλασία της φυσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς μας στον βωμό του κέρδους, στις αρπακτικές διαθέσεις κερδοσκόπων που για ακόμη μία φορά, με την κάλυψη των επιδοτήσεων, ακονίζουν τα νύχια τους και σπεύδουν να εκμεταλλευθούν την ευκαιρία εύκολου πλουτισμού σε βάρος των τοπικών κοινωνιών.
ΡΕΜΑΤΑ -ΦΥΣΙΚΟΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ !
Κι ενώ «αδειοδοτούνται» έργα που φανερά κακοποιούν το περιβάλλον τα μοναδικά προσκόμματα υπεράσπισης των οικοσυστημάτων των ρεμάτων είναι αυτά των ενεργών συλλογικοτήτων και επιστημονικών -περιβαλλοντικών οργανώσεων. Είναι αυτές που κρούουν κυριολεκτικά τον κώδωνα του κινδύνου για την περίπτωση του Ερασίνου -τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και ιστορικός τόπος καθώς δεν έχει υποστεί καμία μεταβολή από τα αρχαία χρόνια έως σήμερα – στην εύφορη κοιλάδα του οποίου είχε χτιστεί ο ναός της Βραυρωνίας Αρτέμιδος στην Αττική. Σε αυτό ακριβώς το ποτάμι δρομολογείται «ένα πανάκριβο αντιπλημμυρικό έργο που θα μετατρέψει ένα φυσικό ρέμα σε αγωγό ομβρίων υδάτων και θα αφανίσει τους τρεις προστατευόμενους βιότοπους», καταγγέλλουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις ενώ αμφισβητούν την αναγκαιότητα του ίδιου του αντιπλημμυρικού έργου στον Ερασίνο, ένα ποτάμι που δεν διέρχεται από καμία κατοικημένη περιοχή!
Το ίδιο συμβαίνει και με το αντιπλημμυρικό έργο που σχεδιάζεται για το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας το οποίο επίσης ανήκει στο Δίκτυο Νatura 2000. Το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας είναι το δεύτερο μεγαλύτερο ποτάμι της Αττικής. Ένα πλούσιο οικοσύστημα με δεκάδες είδη ψαριών, πουλιών και δέντρων, μοναδικό για την ταλαιπωρημένη περιβαλλοντικά περιφέρεια Αττικής, το οποίο «απειλείται να μετατραπεί με τσιμεντοποίηση στον “Κηφισό” της Ανατολικής Αττικής, έναν οχετό ομβρίων».
Μετά από προσφυγή οργανώσεων οι εργασίες έχουν ανασταλεί με προσωρινή διαταγή από το Συμβούλιο της Επικρατείας!
Πολιτισμός χωρίς τον τόπο και χωρίς το περιβάλλον δεν υπάρχει… η μοναδικότητα, η πολυπλοκότητα, οι ποικίλες μορφές του τόπου μάς δίνουν και την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του.
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ! Ταξιδεύουμε για τα νησιά μας ή επισκεπτόμαστε τις κοντινές μας ακτές όπου απέλπιδα αναζητάμε ελευθερία και ξενοιασιά καλοκαιριού .
Αγώνα για ελεύθερο και δημόσιο χώρο δίνουν νεοσύστατα κινήματα που κατάφεραν να ανοίξουν τα μάτια της κατά τ΄ άλλα «τυφλής» δικαιοσύνης και να δει το όργιο παρανομιών επιχειρηματιών που λυμαίνονται -με άδεια χρήσης λίγων τετραγωνικών ή και χωρίς άδεια- μεγάλο αριθμό των παραλιών. Στις παραλίες μας ξεφυτρώνουν θηριώδεις πολυθρόνες, ογκώδη κρεβάτια καταστρέφοντας από θίνες, κρινάκια, κρίταμο και θαλασσάγκαθα μέχρι φωλιές χελώνας. Πέραν της απόλυτης κακοποίησης της αισθητικής του περιβάλλοντος η ασύδοτη αυτή χρήση των παραλιών επιφέρει σωρό δεινών καθώς κόβονται δένδρα και ισοπεδώνουν τις αμμουδιές προκειμένου να τοποθετήσουν τα έπιπλα. Περιοχές ολόκληρες εκχερσώνονται για να γίνουν χώροι στάθμευσης. Κέδροι, σχινάρια και φυτά κάπαρης κόβονται. Το πρόβλημα όμως δεν είναι ότι δεν αφήνεται χώρος για τους πολίτες, αλλά και η ολοσχερής καταστροφή των ακτογραμμών.
Τα συγκεκριμένα κινήματα, τα αιτήματα των οποίων είναι καθολικώς αναγνωρίσιμα και διατρέχουν γεωγραφικά από άκρη σε άκρη την συνείδηση της πλειοψηφίας των πολιτών, δεν θα αλλάξει ούτε όνομα ούτε στόχευση παρότι πολλοί ανησυχούν στο άκουσμα των λέξεων ελευθερία και δημόσιος χώρος.
«Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις», έγραφε ο Οδυσσέας Ελύτης.
Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν σκελετοί από ομπρέλες, φωτοβολταϊκά αντί καλλιεργειών , ανεμογεννήτριες, σκουπίδια και στάχτες. Που σημαίνει: με άλλα τόσα τη διαλύεις!
Αγώνας για ελεύθερους χώρους ενάντια στη δυστοπία η μόνη μας επιλογή.
