Με τα σχολεία μας κλειστά και τους μαθητές μας σε καραντίνα, με γνώση ότι χιλιάδες μαθητές κυρίως της Γ’ Λυκείου νιώθουν απίστευτη ανασφάλεια και άγχος, με γνώση ότι οι γονείς πολλών μαθητών μας αυτή την περίοδο μπορεί να έχουν χάσει τη δουλειά τους ή τον μισθό τους, η υπουργός Παιδείας επιλέγει με το μήνυμά της για την 25η Μαρτίου, να κάνει μια στοχευμένη παρέμβαση υπέρ της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής.
Ούτε μια κουβέντα για τους μαθητές μας και τις δύσκολες στιγμές που περνά η εκπαίδευση και η κοινωνία. Η κυβέρνηση δια στόματος Κεραμέως επέλεξε συνειδητά να συγκρίνει την κρίση που διανύουμε αυτή την περίοδο με την «ασύμμετρη απειλή» στα σύνορα, να μας πει ότι ο ιός και οι πρόσφυγες είναι και οι δύο εχθροί και ότι το έργο καταπολέμησης του ιού ταυτίζεται με αυτό της απώθησης των κατατρεγμένων προς τον θάνατο. Ταυτόχρονα δεν παρέλειψε να δηλώσει ότι όλο το έθνος ενωμένο αντιμετωπίζει την κατάσταση, αποδεχόμενο οικειοθελώς τον περιορισμό της ατομικής του ελευθερίας. Το ίδιο λοιπόν ο γιατρός και ο νοσηλευτής που αυτή την περίοδο αβοήθητος και χωρίς μέσα προσπαθεί να κρατήσει όρθιο το δημόσιο σύστημα υγείας που οι κυβερνήσεις διαχρονικά έχουν εγκαταλείψει, με τους κρατικούς μηχανισμούς καταστολής που κυνηγούν στα σύνορα τους κατατρεγμένους αυτού του κόσμου! Το ίδιο και ο κλινικάρχης που ζητά περισσότερα χρήματα για να διαθέσει μια κλίνη ΜΕΘ ή η κυβέρνηση που μοιράζει αφειδώς εκατομμύρια στον ιδιωτικό τομέα για τεστ ανίχνευσης ιού, την ίδια στιγμή που τα Πανεπιστήμια διαθέτουν δωρεάν εργαστήρια και εξοπλισμό γι’ αυτό.
Όχι κ. Κεραμέως. Δεν είμαστε όλοι μαζί! Δεν πλήττονται όλων τα δικαιώματα και οι ελευθερίες το ίδιο αυτές τις ημέρες.
Αφού αποδείχτηκε περίτρανα ότι η απειλή δεν μας ήρθε από τους κατατρεγμένους των πολέμων, της φτώχειας και των δικτατοριών. αφού οι φίλοι σας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έκλεισαν τα σύνορα και μπλοκάρουν την αποστολή υγειονομικού υλικού τη στιγμή που μια «μικρή» Κούβα στέλνει γιατρούς και υγειονομικό υλικό στην πρώτη γραμμή του πολέμου με τον ιό. αφού και οι φίλοι σας επιχειρηματίες έχουν μετατραπεί στους μαυραγορίτες της εποχής και οι εντεταλμένοι σας δημοσιογράφοι στα ΜΜΕ πρωτοστατούν στον εμφύλιο των φτωχών, μας καλείτε ανερυθρίαστα να μείνουμε όλοι μαζί μέσα για να ξεπεράσουμε τάχα αυτή τη δυσκολία.
Όχι! Δεν μένουμε μαζί.
Εσείς μένετε στο σπίτι σας με ασφάλεια και εμείς στα υποθηκευμένα σπίτια των 65 τ.μ., οι πρόσφυγες και μετανάστες στα στρατόπεδα – φυλακές ο ένας πάνω στον άλλον.
Εσείς δεν θα στερηθείτε τη χλιδάτη σας ζωή, ενώ οι γονείς των μαθητών μας χάνουν δουλειές και μισθό.
Εσείς κάνετε τεστ στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα κι εμείς μένουμε απλά σπίτι, περιμένοντας να πεθάνουμε, όπως η 40χρονη μητέρα στην Καστοριά.
Εσείς έχετε ρεύμα, νερό -για να νίψετε τας χείρας σας- κι εμείς πίνουμε το νερό της λησμονιάς, μετρώντας νεκρούς και ασθενείς.
Εσείς μοιράζετε εκατομμύρια στους συνδαιτημόνες και συνεξουσιαστές σας, όπως στα ιδιωτικά ιατρικά κέντρα, και εμείς παλεύουμε χωρίς μάσκες, αντισηπτικά, τεστ και γιατρούς.
Εσείς έχετε τον ιδιωτικό σας γιατρό και εμείς τον ψάχνουμε στα τηλέφωνα του ΕΟΔΥ και των ΤΟΜΥ.
Εσείς θα περιφέρεστε ξανά μεταξύ Μιλάνου και Βρυξελλών και εμείς στους διαδρόμους του ΟΑΕΔ και των τραπεζών.
Εσείς θέλετε να «μας σώσετε» για να δουλεύουμε στην παραγωγή σας με 400 ευρώ και χωρίς δικαιώματα, να πάμε να πολεμήσουμε για τις ΑΟΖ και τα συμφέροντα των ενεργειακών πολυεθνικών, και εμείς φοράμε μάσκα, αλλά δεν κλείνουμε το στόμα, για να σωθεί ο λαός.
Εσείς διαλέξατε την αστυνομία και τις στρατιωτικές διαταγές εναντίων του κορονοϊού και των κατατρεγμένων του κόσμου, κι αυτό λέγεται ολοκληρωτισμός.
Εμείς διαλέξαμε τους μαχόμενους υγειονομικούς που δίνουν όλο τους τον εαυτό για τη διασφάλιση της υγείας του λαού, διαλέξαμε την αλληλεγγύη, τη συνειδητή εφαρμογή στοχευμένων περιοριστικών μέτρων προς αποφυγή της γρήγορης μετάδοσης του ιού κι αυτό λέγεται δημοκρατία.
Εμείς διαλέξαμε να είμαστε αυτή την περίοδο με όποιον τρόπο μπορούμε δίπλα στους μαθητές μας και στους εργαζόμενους. Γιατί αυτό προσπαθούμε να κάνουμε πάντα.
Γιατί, όπως και το ’21, ο μόνος που θα σώσει τον λαό είναι ο ίδιος ο λαός!
Στο εξώφυλλο “Η σφαγή της Χίου” του Ευγένιου Ντελακρουά.
