Την Κυριακή, 10/2, πραγματοποιήθηκε η 2η από τις τέσσερις τρίωρες συναντήσεις του δωρεάν σεμιναρίου μουσειακής εκπαίδευσης (αφορά σε εκπαιδευτικούς Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης) που διοργανώνει ο Σελιδοδείκτης για τα μέλη του, με θέμα «Μουσείο και Εκπαίδευση» και εμψυχωτή τον ιστορικό Στάθη Γκότση στη Λέσχη Αναιρέσεις (Ιπποκράτους 175Β, Εξάρχεια).
Περί σχεδιασμού και οργάνωσης μουσειακών ερμηνευτικών/εκπαιδευτικών δράσεων ο λόγος. Σημείο εκκίνησης ενός σχεδιασμού: ο λόγος για τον οποίο πηγαίνουμε στα μουσεία, ο εντοπισμός των διαφορών μιας μουσειακής επίσκεψης ενός ενήλικα και μιας σχολικής ομάδας, ο προσδιορισμός των προσδοκιών εκπαιδευτικών και μαθητών από την μουσειακή επίσκεψη και η ένταξη της επίσκεψης στο μουσείο στο γενικότερο προγραμματισμό της σχολικής χρονιάς.
Σχεδιάζουμε με επίκεντρο τα μουσειακά αντικείμενα, τα υλικά δηλαδή ίχνη του παρελθόντος. Η ερμηνευτική-εκπαιδευτική προσέγγιση των μουσειακών αντικειμένων, συνιστά μια απόπειρα αποκωδικοποίησης των πολλαπλών νοημάτων και πληροφοριών που αυτά εμπεριέχουν για τους κοινωνικούς σχηματισμούς που τα δημιούργησαν.
Τα μέσα και οι τεχνικές (μελέτη αντικειμένου, χρήση εποπτικού υλικού, συμπλήρωση φύλλων εργασίας, θεατρικό παιχνίδι ή δραματοποίηση, αφήγηση/ιστόρηση, εργαστήρια κατασκευών, επίδειξη τεχνικών κ.ά.), που αξιοποιούνται στο πλαίσιο των μουσειακών εκπαιδευτικών προγραμμάτων βοηθούν στην ενεργητική συμμετοχή όλων (μαζί με τους μαθητές μας μετακινούμαστε, μαθαίνουμε μαζί -μετασχηματιστική μάθηση).
Αξιοποιούμε τη δυναμική της ομάδας, απομακρυνόμαστε από παρωχημένες επικοινωνιακές αντιλήψεις (πομπός/δέκτης), αξιοποιούμε την έκπληξη/απορία/λάθος/άρνηση.
Σχεδιάζουμε στοχευμένα με προσαρμογή στον χώρο και πάντα χρονομετρημένα αλλά και με συνυπολογισμό των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών (ηλικιακών, μορφωτικών, γλωσσικών, εθνικών ή πολιτισμικών κλπ.) κάθε επιμέρους ομάδας.
Κεντρική επιδίωξη είναι όχι μόνο να ικανοποιηθούν οι συγκεκριμένοι στόχοι του προγράμματος, αλλά μέσα από μια δημιουργική και ευχάριστη διαδικασία να προδιατεθούν οι συμμετέχοντες θετικά και για επόμενες ανάλογες εμπειρίες.
Καταληκτικά, μέσα από τα προγράμματα, δίνεται η ευκαιρία α) σύνδεσης του κάθε σύγχρονου ανθρώπου με τον χώρο και τα ίχνη προηγούμενων ανθρώπινων γενεών είτε αυτά είναι ο κόπος, είτε η σκέψη, η ιδεολογία, η ερμηνεία, η ελπίδα και β) αντίληψης του εαυτού του ως δρων υποκείμενο, ως κομμάτι ενός κόσμου σε εξέλιξη.
